تحمل عقاید
یک سوال تکراری ما چقدر عقاید یا نظراتی را که نمی پسندیم تحمل می کنیم و می پذیریم؟چقدر به عقاید هم احترام می گذاریم؟برای ما زیاد اتفاق افتاده که دوستان یا نزدیکانمان به ما بگویند که فلانی این رفتار یا کار تو به نظر من اشتباه است و به نظرم اگر اینگونه باشی بهتر است و ما شاید در ظاهر نظراتشان را بپذیریم اما در باطن ناراحت و عصبانی می شویم و گاهی اوقات هم می گوییم کارشان به جایی رسیده که ما را نصیحت می کنند در حالی که خودشان سراپا اشتباه هستند من کاری را که فکر می کنم درست است انجام می دهم و به نظرات دیگران هم کاری ندارم البته این خیلی خوب است که ما کارهایی که انجام می دهیم به درست بودنشان اطمینان داریم اما هیچکدام از ما کامل و بی نقص نیستیم و قطعا دارای عیبهایی هستیم که گاهی خودمان از آن اطلاع داریم و گاهی هم بی اطلاعیم و کاری را که به نظرمان درست می آید امکان دارد اشتباه باشد به هر حال هیچ چیز و هیچ کس خوب مطلق و بد مطلق نیست و به قولی حتی خار هم زیباییهای خاص خودش را دارد و حتی همه گلها هم زیبا نیستند پس چه اشکالی دارد که نظرات و عقاید دیگران را بشنویم و اگر قبول نداریم با دلیل و منطق بگوییم نه اینطور نیست و آن را رد کنیم و از نسبت دادن حرفهای مذموم و زشت به دیگران بپرهیزیم با این کار دیگران هم وقتی از آنها انتقاد می کنیم مثل ما رفتار می کنند وهیچگاه به خود نگوییم که چون دیگران تاب تحمل عقاید مخالف را ندارند چه ضرورتی دارد ما داشته باشیم به امید روزی که همه به عقاید هم احترام بگذارند و آنها را با دلیل رد کنند و یا با دلیل و منطق بپذیرند