البته شک داشتن کاملا اشتباه و نادرست نیست اتفاقا گاهی اوقات هم لازم است ما به اتفاقات و اشخاصی که در اطرافمان هستند شک داشته باشیم .
دیده اید در جامعه افرادی هستند که می گویند:من به همه چیز و همه کس شک دارم و به هیچ چیزی اعتماد ندارم که این عقیده می شود بدبینی مطلق یعنی شک این افراد ممکن است گاهی هم درست و با دلیل باشد اما چون افرادی کاملا بد بین هستند در اکثر مواقع شک آنها نتیجه توهم و خیال است .
متاسفانه گاهی این شک داشتن ها وبدبینی ها عواقبی جبران ناپذیر دارد دو مورد از عناوین روزنامه ها در این زمینه ذکر می کنم:پدری پسرش را با تصور این که معتاد است کشت،مردی همسرش را به دلیل این که فکر می کرد با مرد دیگری در ارتباط است کشت .
جالب است بدانید که در این موارد ذکر شده بعد از تحقیقات مشخص شد که آن دو نفر کاملا اشتباه فکر می کردند و بدبینی آنها هم کاملا بی دلیل بوده است .
و همین طور است داستان وام که دریافت وام برای مردم شبیه یک رویا است به خاطر این علاوه بر قوانین و تبصره های سخت گیرانه هیچ کس حاضر نمی شود ضامن کسی برای دریافت وام باشد.
البته من کاملا با شک داشتن مخالف نیستم ولی به نظر شما آیا بهتر نیست وقتی به کسی شک داریم یا بدبین هستیم تحقیق کنیم که آیا واقعا شک ما درست است یا نه؟ و همه مردم را به یک دید نبینیم؟
به یاد داشته باشیم که:همه بی گناه هستند مگر آن که خلافش ثابت شود و نیز نه خوش بینی مطلق نه بدبینی مطلق بلکه فقط واقع بینی