انواع خشونت خانگی
خشونت در خانواده معنا و مفهوم مختلفی را در بر می‌گیرد. خشونت والدین با فرزندان، فرزندان نسبت به هم، مرد نسبت به زن و برعکس جزو خشونت‌های خانوادگی هستند.
خشونت در خانواده معنا و مفهوم مختلفی را در بر می‌گیرد. خشونت والدین با فرزندان، فرزندان نسبت به هم، مرد نسبت به زن و برعکس جزو خشونت‌های خانوادگی هستند. اما شایع‌ترین نوع خشونت، رفتار خشونت‌آمیز و همراه با سلطه مرد نسبت به زن است. این خشونت می‌تواند درقالب خشونت‌های جسمانی، جنسی، روانی و روحی و عاطفی باشد. اما یکی از شاخص ترین نمونه‌های خشونت خانگی محدود کردن زنان در خانواده است. از سوی دیگر زمانی که فردی در خانواده تهدید می‌شود نیز نوعی خشونت روی داده است.
●کبودی ها
خشونت در خانواده معنا و مفهوم مختلفی را در بر می‌گیرد. خشونت والدین با فرزندان، فرزندان نسبت به هم، مرد نسبت به زن و برعکس جزو خشونت‌های خانوادگی هستند. اما شایع‌ترین نوع خشونت، رفتار خشونت‌آمیز و همراه با سلطه مرد نسبت به زن است. این خشونت می‌تواند درقالب خشونت‌های جسمانی، جنسی، روانی و روحی و عاطفی باشد. اما یکی از شاخاترین نمونه‌های خشونت خانگی محدود کردن زنان در خانواده است. از سوی دیگر زمانی که فردی در خانواده تهدید می‌شود نیز نوعی خشونت روی داده است. همچنین خشونت می‌تواند همیشگی یا موقتی باشد و زمان خاصی را شامل نمی شود. باید در نظر داشت که تمام اشکال خشونت جسمی، جنسی، روانی، اقتصادی، عاطفی و... از قدرت‌طلبی و سلطه‌گری فرد آزاررسان ناشی می شود.
گزارش‌های جهانی خشونت در خانواده معمولا زنان و کودکان را به عنوان قربانیان اصلی و مردان را به عنوان افراد خاطی معرفی می‌کنند. بر اساس آمار جهانی حدود ۹۰ درصد قربانیان خشونت‌های خانگی زنان و ۱۰ درصد مرد هستند. این آمار نشان می‌دهد مردان نیز مورد سوءرفتار زنان قرار می‌گیرند اما بیشتر خشونت‌های خانگی بویژه خشونت‌های خطرناک و منجر به جرح و مرگ، از سوی مردان علیه دختران و زنان صورت می‌گیرد. از سوی دیگر مردانی که مورد خشونت زنان قرار می‌گیرند پس از ترک خانه با تهدید جانی مواجه نیستند اما زنان پس از ترک خانه و حتی جدایی ممکن است که مورد آزار و اذیت مردان قرار گیرند.
اما انواع خشونت‌های خانگی چیست و چه نوع اعمالی را شامل می‌شود.
●خشونت‌های جسمانی
هر نوع ضرب و جرح و زد و خورد فیزیکی مانند سیلی، لگد، نیشگون، کشیدن مو، گاز گرفتن، کشیدن شدید دست و پا، هل دادن، ضربات شدید، پاشیدن اسید، سوزاندن، پرتاب اشیا، ایجاد خراش و... جزو خشونت‌های جسمانی محسوب می‌شود. خشونت‌هاتی جسمانی همیشه اثری از خود بر جای می‌گذارد. هر چند برخی موارد اثرضربات وارد شده بر بدن به دلیل پوشیده بودن آن ناحیه کمتر هویدا می‌شود اما می‌توان با دقت در این نواحی اثرآن را یافت.
تحقیقات نشان داده که یکی از خشونت‌های فیزیکی ناپیدا، تجاوز جنسی است که شاید بدترین آثارروحی و جسمی را در فرد آزار دیده برجای می‌گذارد. تماس جنسی اجباری که مرد در مقام شوهر به همسر خود تحمیل می‌کند نیز در بسیاری از فرهنگ‌ها تجاوز جنسی محسوب می شود. در این نوع فرهنگ‌ها تمکین تنها به خواسته مرد به دلیل شوهر بودن نیست و انجام این عمل پیگرد قانونی دارد. همچنین زنای با محارم، یکی دیگر از خشونت‌های خانگی است که تقریبا در همه جای دنیا، عملی غیرقانونی و سزاوار مجازات‌های سنگین است. تجاوز به محارم به دلیل اختلالات روانی یا مسائل روحی خاصی حادث می‌شود و در ایران با توجه به قوانین حقوقی و جزایی در این نوع تجاوز فرد متجاوز به اشد مجازات، محکوم می‌شود. البته در بسیاری موارد به دلیل شرایط خانوادگی و شرعی که فرد متجاوز در دختران تجاوز شده ایجاد می کند، باعث می‌شود این نوع تجاوز مخفی بماند و تا زمانی که آثار آن چون برداشته شدن بکارت و حاملگی هویدا نشود، کسی از آن مطلع نشود. همچنین این نوع تجاوزها به دلیل اینکه در دسترس است و فرد براحتی می‌تواند عمل وقیح خود را انجام دهد، بارها و به کرات تکرار می‌شود.
●خشونت‌های ناپیدا
علاوه بر خشونت‌های جسمی و فیزیکی که معمولا از خود اثری بر جای می‌گذارند و در بسیاری موارد قابل تشخیص هستند، نوعی خشونت وجود دارد که در ظاهر خشونت به نظر نمی‌رسد اما در عمل آثار زیان‌باری بر جای گذاشته و تحمل آن بسیار مشکل است. این نوع آزار ناامنی عاطفی است که شاید بعد از آزارهای جسمی، بدترین شکل خشونت خانگی علیه زنان باشد. از سوی دیگر دروغ گفتن، نفقه ندادن، به زن و خواسته‌های مطلوب او بی‌توجه بودن، دیر به خانه آمدن، چشم چرانی کردن، به قول و قرارهای خانوادگی بی‌اعتنایی کردن، با خانواده درد دل نکردن و... نیز به نوعی خشونت خانگی علیه زنان به حساب می آید.
●خشونت کلامی
از دیدگاه روانشناسان و مشاوران خانواده، حرف‌های آزار دهنده، رفتار خشونت‌آمیز محسوب می‌شود. این حرف‌های آزاردهنده و ناخوشایند معمولا به صورت ناسزا، لحن تند، تحقیر، تمسخر، تشر، استهزا و... است که می‌تواند به خشونت خانگی فیزیکی در چارچوب خانه منجر شود. اما تحقیر و تمسخر بارزترین مشکل خشونت کلامی است. تحقیر و تمسخر شخصیت زن برابر فرزندان، دوستان، فامیل و آشنایان با کلمات و جملاتی مانند «نمی‌فهمی، نمی‌توانی، نمی‌دانی، حرف احمقانه نزن، تو نظر نده، چرا مثل بقیه زنها نیستی و...» می تواند اعتماد به نفس را کم کند.
همچنین تحقیر و تمسخر فعالیت‌های زن در خانه مانند ایراد گرفتن از آشپزی، خانه‌داری، بچه‌داری، مقایسه خانه‌داری همسر با دیگر زنان بویژه مادر شوهر، خواهرشوهر، مادر زن و... نیز خشونت کلامی خانگی به حساب می‌آید.
یکی دیگر از خشونت‌های کلامی، سکوت آزار دهنده است که می‌تواند به مانند کلام آزار دهنده یک سلاح خشونتی عاطفی باشد که برخی از مردان برای تنبیه همسر یا دختر خود از آن استفاده می‌کنند. این نوع رفتار نیز باعث خودباختگی و از بین رفتن اعتماد به نفس و شخصیت زن می‌شود.